Nga Geneva në Prishtinë – rruga që më rikujtoi kush jam

Nuk është hera e parë që udhëtoj drejt Kosovës. Por këtë herë… ishte ndryshe.
Sepse këtë herë, nuk po kthehesha vetëm për pushime.
Po kthehesha për të gjetur diçka që po më mungonte prej kohësh: vetveten.

Nisja ishte nga Geneva, në një mbrëmje të qetë zvicerane. Autobusi i Sharr Travel priti me dritat ndezur dhe ndjesinë sikur po më thoshte:
“Hajde, se rruga për në shtëpi veç sa ka fillu.”

Brenda, kishte një gjyshe që mbante fotografi të mbesës për herë të parë. Kishte të rinj që s’kishin shku kurrë më parë në Prizren. Kishte heshtje, kishte mall, kishte lot të fshehur në xhama.
Dhe kishte shpresë.

Unë u ula pranë dritares dhe vështrova errësirën që zbriste mbi Zvicër. Por në zemrën time po ngrihej një dritë që kisha harruar. Një dritë që ndriçon vetëm kur e di që je në rrugë për tek të tuat.

Sharr Travel nuk më dha thjesht një vend në autobus.
Më dha një vend në një histori që e kisha lënë pezull.
Më dha komoditetin e trupit, por edhe qetësinë e shpirtit.

Me pesë nisje në javë, nga Gjeneva, Zurichu, Bazeli, Luzerni, St. Gallen e shumë të tjera – ata nuk lidhin vetëm qytete. Ata lidhin njerëz, ndjenja, familje, dhe kujtime që mezi presin të rrokin derën.

Dikur mendoja se kthimi në Kosovë ishte vetëm një zakon veror.
Tani e kuptoj: është lutja e heshtur që kemi brenda nesh – çdo ditë që jetojmë larg.

Dhe ndonjëherë, një udhëtim është gjithçka që duhet për ta ndjerë veten sërish të gjallë.

Nga Geneva në Prishtinë – rruga që më rikujtoi kush jam